یبوست در مکتب طب سنّتی ایران

یبوست از شایع ترین شکایات گوارشی است. بیش از یک هفتم جمعیت بالغین جهان از یبوست مزمن شاکی هستند. عوامل متعددی زمینه ی ایجاد یا تشدید یبوست را فراهم می نمایند. در طب نوین معیارهای مشخص و نسبتاً دقیقی برای تعریف یبوست ذکر گردیده و بعضاً درمان هایی ارایه شده است. در طب سنّتی از یبوست با عناوینی مانند حصر hasr))، قبض شکم و اعتقال بطن نام برده شده است و نوع خاصی از یبوست که همراه با درد می باشد نیز قولنج نامیده شده است. به نظر می رسد بررسی تطبیقی فیزیوپاتولوژی و درمان های یبوست در طب نوین و طب سنّتی ایران و بهره مندی از آثار روش های مختلف درمانی در کنار یکدیگر بتواند به ارایه راهکار هایی با هزینه اثر بخشی بیشتر در درمان این بیماری بیانجامد. هدف از این مطالعه، بازخوانی دانش ذکر شده در طب سنّتی ایرانی درباره ی اختلال یبوست و بررسی امکان تطبیق تعاریف، علّت شناسی و تدبیر این بیماری در مکتب طب سنّتی با موارد متناظر خود در پزشکی امروزی است. برخی نظرات برگرفته از مبانی طب سنّتی چین نیز در مورد یبوست ذکر شده است.